ΣΚΙΕΣ

ΣΚΙΕΣ

 Α΄ Γυμνασίου 2010-2011

Ø  Η κατάρα της σκιάς της νύχτας κάθε 7 χρόνια επιστρέφει και ζητάει έλεος από τους ανθρώπους όπως ζητούσε η 7χρονη Κορίνα πριν 150 χρόνια. Για να σταματήσει, πρέπει ό,τι έχουμε να το μοιραζόμαστε με τους άλλους για να μη γίνουμε «σκιές»

Ø  Κάθομαι κάτω από δέντρα γιατί εκεί έχει σκιά

Ø  Η μικρή Σούζι είδε μια σκιά με κάτι δόντια και κόκκινα μάτια

Ø  Ξαφνικά είδα στον τοίχο τη σκιά μου κι έπαιζα μαζί της κάνοντας σχέδια

Ø  Ζωγραφίζω σκιές

που μέσα τους είσαι εσύ

γιατί εγώ αγάπη μου

σε έχω ερωτευτεί!!!

Ø  Σκιές στα μάτια σου

που λάμπουνε στον ήλιο

και κάθε μέρα εγώ

έχω εσένα αντήλιο!!!

Ø  Καθόμουν στο προαύλιο

και σκέφτηκα εσένα

και απόρησα γιατί οι σκιές μας

δεν είναι ένα!!!

Ø  Σκιές όλοι οι άνθρωποι

όχι όμως εσύ

γιατί εγώ από λάθος μου

σε έχω ερωτευτεί!!

Ø  Καθόμουν στο παράθυρο

και είδα τη σκιά σου

μα ήθελα μόνο να δω

λιγάκι τη ματιά σου!

Ø  Σκιά σου γίνομαι εγώ

αγάπη μου, ζωή μου

γιατί σ’ αγάπησα τρελά

με όλη την ψυχή μου!!

Ø  Οι σκιές ήταν από πάντα σκιές. Άσπρες, μαύρες, γκρι. Άχρωμες. Τρομακτικές. Μα πάντα στο δρόμο ενός ανθρώπου. Το πρωί φανερές και το βράδυ εξαφανισμένες. Πάντα μπροστά μας, ακολουθώντας μας. Φαντάσματα δεν είναι, τέρατα δεν είναι, μα πάντα άψυχες σκιές. Έχουν μαλλιά, έχουν λεπτομέρειες και είναι πιο όμορφες από μας. Ο ήλιος τους αρέσει μα το σκοτάδι όχι. Υπάρχουν από μπροστά, πίσω, δεξιά, αριστερά μας και πάντα μας ακολουθούν. Κάποιες πιστοί φίλοι μας και άλλες άπιστοι εχθροί. Το τέλος τους, το τέλος μας. Η αρχή τους, η αρχή μας.